Ένα από τα υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας (6%-20%) των ψυχικών νόσων που οφείλεται κυρίως στην ασιτία και στις ηλεκτρολυτικές διαταραχές που μπορούν να προκαλέσουν καρδιακή αρρυθμία, κατέχει με μεγάλη διαφορά η νευρική ανορεξία. Κύριο χαρακτηριστικό της είναι η μείωση της προσλαμβανόμενης τροφής και η υπερβολική ενασχόληση του ατόμου με την τροφή του, τη μέτρηση θερμίδων και το σωματικό του βάρος.
Ανέκαθεν η διαταραχή αυτή εμφανιζόταν κυρίως στις γυναίκες, διότι τείνουν να χρησιμοποιούν μια διαιτητική συμπεριφορά σε μια προσπάθεια να επιτύχουν ένα πολιτισμικά-κατασκευασμένο πρότυπο ομορφιάς, ωστόσο σύμφωνα με έρευνα επιστημόνων των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και της Γλασκώβης, φαίνεται πως πλέον οι άνδρες με διατροφικές διαταραχές αποτελούν το 25% στο σύνολο των καταγεγραμμένων περιπτώσεων. Σε πολλές περιπτώσεις απασχολεί το άτομο για όλη του τη ζωή, με διαστήματα ύφεσης και επανεμφάνισης.
Πιο συγκεκριμένα το άτομο πέφτει σε έναν φαύλο κύκλο περιοριστικής διατροφής, που συχνά συνοδεύεται από άλλες συμπεριφορές όπως η υπερβολική άσκηση ή η κατάχρηση διαιτητικών χαπιών, ή/και διουρητικών, καθαρτικών, ή κλυσμάτων, προκειμένου να μειώσει το σωματικό βάρος. Συχνά αυτή η συμπεριφορά ενισχύεται από την αίσθηση της πείνας, την οποία το άτομο εκλαμβάνει ως μία δοκιμασία διατήρησης του ελέγχου επάνω στο σώμα του. Αυτός ο κύκλος εξελίσσεται σε μια εμμονή και, με τον τρόπο αυτό, η ανορεξία είναι παρόμοια με έναν οποιοδήποτε άλλο εθισμό
Η θεραπεία της νευρικής ανορεξίας έγκειται σε τρεις βασικούς τομείς: 1) Στην αποκατάσταση του φυσιολογικού βάρος του ατόμου. 2) Στην αντιμετώπιση των ψυχολογικών διαταραχών που σχετίζονται με την ασθένεια. 3) Στην μείωση ή στην εξαφάνιση συμπεριφορών ή σκέψεων που αρχικά οδήγησαν στην διαταραγμένη διατροφή του ατόμου.
Η νευρική ανορεξία μπορεί να βλάψει την υγεία ακόμη και να οδηγήσει στο θάνατο. Το να διαγνωστεί καθίσταται δύσκολο, καθώς μερικά από τα βασικά ψυχολογικά χαρακτηριστικά είναι η μυστικοπάθεια, η άρνηση, και η ντροπή. Ως εκ τούτου συχνά μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Η βοήθεια ψυχολόγου αλλά και η άμεση επαφή και ειλικρινής επικοινωνία με τα κοντινά πρόσωπα μπορεί να αποδειχτεί σωτήρια πριν η νόσος απειλήσει τη ζωή.