Οι παραμορφώσεις των δακτύλων του άκρου ποδός και ιδιαίτερα του μεγάλου δακτύλου προβληματίζουν και ενοχλούν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού και ιδιαιτέρα τις γυναίκες. Υπάρχουν αρκετές και διαφορετικές παθήσεις που αφορούν τα δάκτυλα των Ποδιών και οι οποίες δημιουργούν περισσότερο λειτουργικά και λιγότερο κοσμητικά προβλήματα στους ασθενείς. Οι παθήσεις αυτές εμφανίζονται κυρίως στις γυναίκες και έχουν άμεση σχέση με την χρήση και το είδος των υποδημάτων.
ΒΛΑΙΣΟΣ ΜΕΓΑΣ ΔΑΚΤΥΛΟΣ – ΚΟΤΣΙΑ
Συχνότερη παραμόρφωση αφορά το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού που λέγεται και «ΚΟΤΣΙ».
Ο «βλαισός μέγας δάκτυλος», κοινώς κότσι, είναι μία συχνή ανατομική ανωμαλία του μεγάλου δακτύλου των ποδιών. Το μεγάλο δάκτυλο μετατοπίζεται προς τα έξω με αποτέλεσμα να δημιουργείται εξόστωση στην έσω πλευρά της άρθρωσης. Η εξόστωση τρίβεται πάνω στο παπούτσι και δημιουργεί εξελκώσεις. Παραπέρα όταν η παραμόρφωση είναι μεγάλη αρχίζει να σπρώχνει και το δεύτερο διπλανό δάκτυλο, με αποτέλεσμα το δεύτερο δάκτυλο να αρχίζει και αυτό να παραμορφώνεται και να σπρώχνεται προς τα πάνω.
Αυτό ονομάζεται γαμψοδακτυλία του δεύτερου δακτύλου και συνήθως έχει ως αποτέλεσμα το δάκτυλο να τρίβεται στο πάνω μέρος του παπουτσιού και να δημιουργεί επώδυνο κάλλο.
Πού οφείλονται τα κότσια;
Η αιτιολογία τους είναι πολυπαραγοντική. Η συνηθέστερη αιτία σχηματισμού τους είναι η παρατεταμένη χρήση στενών και ακατάλληλων υποδημάτων, όπως πολύ στενά σκληρά υποδήματα και ψηλοτάκουνα. Τα ψηλοτάκουνα προκαλούν υπέρενεργότητα ενός μυός, που λέγεται Προσαγωγός του Μεγάλου δακτύλου ο οποίος τραβάει το δάκτυλο προς τα άλλα δάκτυλα με αποτέλεσμα να επιδεινώνει την κατάσταση.
Ακατάλληλα θεωρούνται συνήθως τα παπούτσια με στενή μύτη και ψηλό τακούνι που συμπιέζουν τα δάκτυλα σε μια μη φυσιολογική θέση. Μελέτες δείχνουν ότι το 88% των γυναικών φορά στενά παπούτσια και από αυτές το 55% έχει κότσια 9 φορές συχνότερα από ότι οι άνδρες.
Η κληρονομικότητα παίζει κάποιο ρόλο;
Η κληρονομικότητα παίζει σημαντικό ρόλο στην εμφάνισή του, καθώς έχει διαπιστωθεί βλαισός μέγας δάκτυλος σε πρωτόγονες αφρικανικές φυλές που δε φόρεσαν ποτέ παπούτσια, ενώ συχνά εμφανίζεται και σε μέλη της ίδιας οικογένειας με πρώτου βαθμού συγγένεια.
ΜΕΤΑΤΑΡΣΑΛΓΙΑ
Η μεταταρσαλγία αποτελεί τη δεύτερη πιο συχνή πάθηση του άκρου ποδός. Μεταταρσαλγία είναι συνώνυμο του άλγους στο κάτω μέρος του πέλματος κάτω από το δεύτερο και τρίτο δάκτυλο που συνήθως συνοδεύεται και από δημιουργία σκληρίας στην περιοχή (ΚΑΛΛΟΥ).
Οι ασθενείς αυτοί υποφέρουν από έντονους πόνους κυρίως στην ορθοστασία αλλά συνάμα παρουσιάζουν και πόνους και καυσαλγίες κατά την ανάπαυση.
Ο κάλλος δεν είναι η αιτία της πάθησης αυτής αλλά το αποτέλεσμα. Η αιτία συνήθως οφείλεται στο γεγονός ότι το δεύτερο και τρίτο μετατάρσιο είναι μακρύτερα από τα άλλα, με αποτέλεσμα να Φορτίζονται περισσότερο και από την υπερέκταση που προκαλούν οι τένοντες οι οποίοι τραβούν τα δάκτυλα προς τα πάνω (σφυροδακτυλία).
ΑΚΑΝΘΑ ΠΤΕΡΝΑΣ
Η άκανθα πτέρνας ή πιο σωστά ιατρικά λέγεται πελματιαία απονευρωσίτιδα αποτελεί άλλη μια πολύ συχνή πάθηση του οπισθίου ποδός αυτή τη φορά.
Εμφανίζεται με έντονο άλγος στο πέλμα στην περιοχή της πτέρνας κυρίως το πρωί και μετά από κόπωση. Συμβαίνει σε άντρες και γυναίκες περίπου στο ίδιο ποσοστό και συνήθως οφείλεται σε παρατεταμένη Ορθοστασία η έντονη καταπόνηση των πελμάτων σε συνδυασμό με τη χρήση ακατάλληλων υποδημάτων που δεν έχουν μαλακή υποστήριξη στο πέλμα.
Πώς αντιμετωπίζονται οι παθήσεις του ποδός;
Στα αρχικά στάδια, όταν η παραμόρφωση δεν είναι μεγάλη, χρησιμοποιούνται ειδικοί νάρθηκες που φοριούνται τη νύχτα και διορθώνουν τη θέση του δακτύλου. Επίσης ειδικοί πάτοι βοηθούν κυρίως στην μεταταρσαλγία. Σε περιπτώσεις όπου η παραμόρφωση δε διορθώνεται και ο πόνος επιμένει χρειάζεται χειρουργική επέμβαση.
Η επέμβαση δεν γίνεται για αισθητικούς λόγους, αλλά μόνο για λειτουργικούς.
θα πρέπει να ξεκαθαρίσετε ποιο είναι το κύριο πρόβλημά σας:
– Ο πόνος;
– Η δυσκολία να φοράτε ψηλά τακούνια;
– Η δυσκολία ακόμη και με μαλακές παντόφλες;
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Πάνω από 120 διαφορετικές τεχνικές υπάρχουν στη χειρουργική πρακτική, που όλες έχουν στόχο να επαναφέρουν τον άξονα της άρθρωσης και να απομακρύνουν την εξόστωση.
Η διόρθωση αυτών των παραμορφώσεων «τρομάζει» τον γυναικείο πληθυσμό λόγω κυρίως του μετεγχειρητικού πόνου και της μακράς περιόδου για επάνοδο στην καθημερινότητά τους που απαιτούσαν οι «παλαιές» κλασσικές τεχνικές.
Μια νέα και πρωτοποριακή τεχνική άρχισε να εφαρμόζεται με πολύ καλά αποτελέσματα.
Η μέθοδος αυτή ονομάζεται Διαδερμική – Ελάχιστα παρεμβατική Μικροχειρουργική του Ποδός, και διορθώνει ένα μεγάλο μέρος των παραμορφώσεων του Ποδός.(Κότσια, γαμψοδακτυλία, σφυροδακτυλία, μεταταρσαλγία, άκανθα πτέρνας κ.α.)
Χωρίς τομές (πολύ καλό κοσμητικό αποτέλεσμα), με πολύ λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο σε σύγκριση με τις κλασσικές τεχνικές και το σημαντικότερο πολύ πιο γρήγορη επάνοδο στην καθημερινότητα του ασθενούς.
Η τεχνική αυτή δεν είναι «μαγική» αλλά ακολουθεί πιστά την φιλοσοφία και προϋποθέσεις των παλαιών και δοκιμασμένων τεχνικών.
Χρησιμοποιώντας ειδικά μικροχειρουργικά εργαλεία και ειδικό ακτινοσκοπικό μηχάνημα διορθώνονται οι παραμορφώσεις του ποδός.
Πολύ σημαντικό ρόλο στην πιο πάνω τεχνική έχει η συχνή μετεγχειρητική παρακολούθηση του ασθενούς. Μετεγχειρητικά στο πόδι γίνονται διαδοχικές ειδικές περιδέσεις. Τουλάχιστον μία φορά την βδομάδα για τις πρώτες 4 βδομάδες ο χειρουργός θα πρέπει να ελέγχει με ακτινογραφία και να διορθώνει το πόδι.
Βασικές Αρχές Διαδερμικής – Ελάχιστα παρεμβατικής Μικροχειρουργικής του Ποδός
- Γίνεται με τοπική ή περιοχική αναισθησία
- Διαρκεί λιγότερο από τις κλασσικές τεχνικές.
- Ελάχιστος περιεγχειρητικός πόνος
- Δεν μένουν ουλές
- Η νοσηλεία διαρκεί λίγες ώρες
- Ο ασθενής επιστρέφει πολύ πιο γρήγορα στις δραστηριότητές του
- Δεν τοποθετείται γύψος
- Η φόρτιση του χειρουργημένου ποδιού είναι πλήρης και άμεση
- Η μετεγχειρητική περίοδος είναι σχεδόν ανώδυνη.
Όταν γίνουν οι διορθώσεις και εξαλειφθεί ο πόνος, θα μπορείτε να φοράτε τα παπούτσια που επιθυμείτε και, το κυριότερο, θα βελτιώσετε την ποιότητα της βάδισης πολύ πιο γρήγορα από τις παλαιές τεχνικές.
Πόσο χρονικό διάστημα διαρκεί η αποκατάσταση;
Με τη διαδερμική τεχνική η βάδιση είναι άμεση από την πρώτη κιόλας μέρα φορώντας ειδικά υποδήματα. Οπότε ο ασθενής μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί από την πρώτη κιόλας μέρα, μιας και ο μετεγχειρητικός πόνος είναι ελάχιστος.
Η πλήρης αποκατάσταση εξαρτάται από τη βαρύτητα των παραμορφώσεων. Στις περισσότερες περιπτώσεις 1 μήνας είναι αρκετός για πλήρη επάνοδο στις δραστηριότητες. Στις βαριές περιπτώσεις είναι λίγο πιο αργή, όχι περισσότερο από 2 μήνες.
Πάντοτε θα πρέπει να ενημερώνεστε από τον ιατρό σας ο οποίος θα πρέπει να σας εξηγήσει με κάθε λεπτομέρεια το πώς θα γίνει η επέμβαση τι θα πρέπει εσείς να προσέχετε και το τι περιμένουμε από την επέμβαση σε σχέση με τον κάθε ασθενή.
Κανένα περιστατικό δεν είναι ακριβώς το ίδιο με κάποιο άλλο.
