Κανείς δε διαφωνεί στο oτι η υγεία των ανθρώπων αποτελεί το ύψιστο αγαθό.
Μπορεί να διασφαλιστεί όμως η υγεία για όλους στον τόπο μας;
Επανειλημμένα μαθαίνουμε για περιπτώσεις πολιτών με προβλήματα υγείας που δεν αντιμετωπίζονται όπως θα θέλαμε γιατί δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα να αποταθούν στον ιδιωτικό τομέα, ενώ ταυτόχρονα δεν βρίσκουν λύση στον δημόσιο τομέα.
Είναι η οδυνηρή πραγματικότητα στην Κύπρο, ότι ο τομέας της υγείας ή μάλλον ολόκληρο το πακέτο που ονομάζεται κοινωνική πολιτική και εμπεριέχει και το σύστημα υγείας, είναι σε κρίση.
Δυστυχώς η υγεία είναι ένα αγαθό που παράγεται με κόστος, τόσο σε ανθρώπινους πόρους όσο και σε υλικοτεχνικούς (τεχνολογία, υποδομές κοκ.). Όλα αυτά στην Κύπρο καλύπτονται με πόρους του κράτους που προκύπτουν από τη φορολογία, από την ανταποδοτική ιδιωτική ασφάλιση, αλλά το μεγαλύτερο μέρος, από την τσέπη (out of pocket healthcare expenses) του ασθενή.
Τα αποτελέσματα της κρίσης στον τομέα της υγείας είναι ορατά στην απτή καθημερινότητα του πολίτη. Μειωμένη ασφαλιστική κάλυψη στον ιδιωτικό τομέα (πολλές οι εμπειρίες όλων μας από ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες χαμηλής ποιότητας, που δεν καλύπτουν σχεδόν τίποτα), περικοπές επιδομάτων και δαπανών στα άτομα με ειδικές ανάγκες, ελλείψεις ιατρονοσηλευτικού προσωπικού στα νοσοκομεία και εν γένει μειωμένη προσβασιμότητα και λιγότερο ποιοτικές υπηρεσίες υγείας.
Γιατί όμως αφού υπάρχει συνεχής και ειλικρινής προσπάθεια και έχει εξευρεθεί και η χρηματοδότηση, συνεχώς οδηγούμαστε σε αποτυχία;
δεν υπάρχουν επαρκείς οικονομικοί πόροι για να υποστηρίξουμε την υγεία για όλους
Μπορούμε να εξοικονομήσουμε πόρους;
Είναι αρκετή η εξοικονόμηση πόρων για να εξασφαλισθεί υγεία για όλους;
Θεωρώ ότι με τα υπάρχοντα οικονομικά δεδομένα όχι
Πώς θα μπορούσαμε να βρούμε πόρους για να υποστηρίξουμε την υγεία για όλους;
Βασικές, ποιοτικές υπηρεσίες για όλους, επιπλέον υπηρεσίες για αυτούς που μπορούν να πληρώσουν.